Hep hep... hurray!

Matapos ang halos 2 buwan na pagikot ng tumbong ko sa trabaho, maligalig na naman ako dahil nabisita kong muli ang aking mumunting blog. Matagal tagal ko ding 'di nadatnan ang espasyong ito at kung baga sa buwanang dalaw, ninenerbyos na ako dahil 2 months na akong delayed. O diba maisingit lang.

Anyway, panahon na naman ng takutan at kababalaghan. Aminado ako na bukod sa pagiging baklita, isa din akong dakilang matatakutin sa mga kwentong multo na yan. Potek! Ilang beses na din akong nakaranas na mahirapang makatulog sa gabi dahil ayaw ako tigilan ng mga tiyanak at white lady sa isip ko. Takot din ako sa dilim. Pero sa aking pagtanda, napagtanto ko na may mabuti ding dulot ang dilim sa buhay mga buhay natin. Una, mahirap makatulog nang bukas ang ilaw. Pangalawa, mas preferred ko ang lights off kesa on dahil bongga ang dramang kapaan sa dilim (aminin mo marce, mas may thrill kapag di mo nakikita ang kinakapa mo diba?...hihihi). At pangatlo, sa tindi ng krisis na dinadanas natin ngayon, mas mabuti na ang nagtitipid ng bayarin sa kuryente.

Eh ano bang punto ng blog entry kong ito? Simple lang. Wala. As in wala lang. Yaman din lang at ang lahat ay kinakarir ang halloween, eh di jujoin na din ako! Chekah!

Dinadaan ko na lang sa pag chorva ng walang kwentang post ang pagkayamot ko dahil up until now wala pa (ulit) akong natitisod maging jowa. Nakanang!